((وجه تسمیه و نامگذاری ابلیس ))
. عن الرضا علیه السلام عن آبائه علیهم السلام قال : سئل الشامی: امیرالمؤمنین (ع) عن اسم ابلیس ما کان فی السماء؟ فقال (ع) کان اسمه الحارث و ساله عن اول من کفر و انشاء الکفر قال:ابلیس لعنه اللّه ترجمه: از امام رضا علیه السلام از پدرانش علیهم السلام نقل شده مردی از اهل شام از امیرالمؤمنین (ع) پرسید که اسم ابلیس در آسمان چه بوده است؟ حضرت فرمودند: اسم او حارث بوده سپس سؤال کرد درباره اول کسیکه کفر ورزید و کفر را پایه گذاری کرد حضرت فرمود او ابلیس بود.(که لعنت خدا بر او باد) 2. عن الرضا (ع) قال انه ذکر اَنَّ اسم ابلیس الحارث و اٍنَّما قول اللّه عزَّوجل یا ابلیس یا عاصی و سمّی ابلیس لاَنّه اَبلَسَ مِن رحمة اللّه ترجمه:از امام رضا (ع) است که فرمودند اسم ابلیس حارث بوده است و بیان حضرت حق تعالی است که فرمود که ای ابلیس ای خطا کار (عصیان کننده).او ابلیس نامیده شده زیرا از رحمت خدا مایوس و نامید گشت و مؤید این مطلب روایتی از امام حسن عسگری(ع) در تفسیر منسوب به آن حضرت می باشد. که فرمود الشیطان هو البعید من کل خیر الرجیم المرجوم با للعن المطرود من لبقاع الخیر ترجمه فرمودند:شیطان دور از هر خیر و خوبی است.رانده شده به لعن و نفرین است و رانده شده از مکانها خیر است.عن ابی الحسن علی ابن محمد الهادی علیهم السلام قال معنی الرجیم انه مرجوم با للعن مطرود من مواضع الخیر لا یذکر مؤمن الا لعنه و اِنَّ فی العلم اللّه السابق انه اذا خرج القائم (ع) لا یبقی مؤمن فی زمانه الا رجمه بالحجارة کما کان قبل ذلک مرجوماً باللعن ترجمه امام هادی(ع) فرمودند:معنی رجیم این است که او با لعنت و تنفر رانده شد و از مکانهای مقدس و خوب هم دور شده است؛هیچ مؤمنی ابلیس را یاد نمی کند الا اینکه او را لعنت می کند. و به درستیکه در علم الهی چنین مقدر شده که وقتی حضرت قائم(ع) خروج کند همه مؤمنین او را با سنگ می زنند و می رانند همانطور که در قبل از زمان آن حضرت شیطان را با لعن و نفرین دور می کنند.و مستفاد از روایات اینستکه اسم او را در امت خودش عزازیل و بعد از آن در آسمان حارث و کنیه او اباحارث و ابامرّة است. بعد از توضیح اجمالی در معنای شیطان و ابلیس در شناخت این دشمن مهم و بزرگ از نظر آیات قرآنی و روایات ائمه معصومین علیهم السلام وارد می شویم.