«حب الدنیا و شیطان»
حدیث النبوی: لمّا بعث النبی اتت ابلیس جنوده فقالوا قد بعث نبی و اخرجت امة قال یحبّون الدنیا قالوا نعم قال:ان کان یحبّونها ما ابالی ان لا یعبدوا الاوثان و انا اغدوا علیهم و اروح بثلاث:اخذ المال فی غیر حقه و انفاقه فی غیر حقّه و امساکه عن حقه و الثر کلّه لهذه تبع.
ترجمه: زمانیکه پیامبر مبعوث و امتّی برای او جمع شدند. ابلیس به لشکریانش گفت:آیا آنها دنیا را دوست دارند؟ گفتند آری. گفت اگر ایشان دنیا را دوست داشته باشند، دیگر باکی ندارم که بتها را نپرستند. چون من شب و روز آنها را با سه خصلت آشنا می کنم:بدست آوردن مال بحرام و خرج کردن در غیر حلال و اینکه در راه حق خرج نکنند و همه بدیها از اینجا شروع می شود و به دنبال این سه خصلت می آید قال صلی الله علیه و آله:حبّ الدنیا رأس کل خطیئه:دوستی دنیا، منشأ همه گناهان است.
قال ابن عباس: انّ اوّل درهم و دینار ضربا فی الارض نظر الیهما ابلیس فلمّا عاینهما اخذهما فوضعهما علی عینیه ثم ضمّهما الی صدره ثم قال انتما قرّة عینی و ثمره فوادی ما ابالی من بنی آدم اذا احبّوا کما ان لایعبدوا و ثنا و حسبی من بنی آدم ان یحبّو کما.
ترجمه: ابن عباس می گوید اوّل سکه ای که از طلا و نقره، نقش بست، ابلیس بآنها نگاه کرد و آنها را گرفت و بر دو چشمش گذاشت و سپس بر روی سینه اش چسباند و گفت:شما نو چشم من و میوه دل من هستید. باکی ندارم که بنی آدم، بت پرستی نکنند، زیرا با محبّت بشما(دینار و درهم)کافی است که بنی آدم از راه حق باز بمانند.
تفسیر امامu ذیل آیه: یا ایها الذین آمنوا کلوا من طیبات ما رزقناکم و اشکروا الله ان کنتم ایاه تعبدون انّما حرّم علیکم المیته والدم و لحم الخنزیر و ما احلّ لغیر الله به فمن اضطّر غیر باغ و لاعاد فلا اثم علیه قال الله تعالی یا ایها الذین آمنوا بتوحید الله و نبوة محمد رسول الله و بامامة علی ولی الله صلی الله علیهما و آلهما. کلوا من طیبات ما رزقناکم و اشکروا الله علی ما رزقکم منها بالمقام علی ولایتهما لیقیکم الله بذلک شرور الشیاطین و اعاذکم الله من نفخاتهم و نقثاتهم. و نفخاتُهم هی ما ینفخون به عند الغضب فی الانسان علی ملّاکه فی دینه و دنیاه و قد ینفخون فی غیر حال الغضب بما یملکون به. اتدرون ما اشدّ ینفخون باذنه یوهمون انّ احداً من هذه الامه فاضل علینا او عدل لنا اهل البیت. و امّا نفثاتهم فان یری احدکم ان شیئاً بعد القرآن اشفی له من ذکرنا اهل البیت و من الصلوة علینا فانّ الله عزوجل جعل ذکرنا اهل البیت شفاء للصدور و جعل الصلوة ماحیه للاوزار و الذنوب و مطهرة للعیوب و مضاعفة للحسنات.
ترجمه:در رابطه ی آیه شریفه فوق، فرمود ای کسانیکه ایمان آوردید به توحید الهی و پیامبری محمد صلی الله علیه و آله و سلم، و بامامت علیu بخورید از خوردنیهای پاکی که خداوند روزی شما کرده و شکر خدا را بجا آورید باینکه معتقد به ولایت ایندو بزرگوار شدید و در میدان محبت ایشان بایستید، تا بدینوسیله خداوند شما را از شرور و خطراتِ شیاطین، نگهدارد و از نفخات و نفثاتِ شیاطین، شما را پناه دهد و حفظ کند. و نفخه شیاطین، همان القاآتی که، در هنگام غضب و خشم، بآنها وارد می سازد تا انسان به مملوکات و متعلقات دینی و ودنیایی خود، که بآنها اقتدار و سلطه دارد، رفتار غیر معقول و مشروع، روا بدارد و گاهی با القاء غضب بر انسان، شیاطین بر او حاکم و مسلّط می شوند که در نبیجه او را فرمان به باطل و ظلم و فساد و... می دهند. آیا می دانید که شدیدترین، نفخه و القاء شیاطین بانسان چیست، به گوش دل او چنین می گویند که در این امّت کسانی از ما اهل بیت بالاتر و بهتر هستند و یا لااقل مثل و مانند ما هستند و اما نفثه شیاطینی، اینستکه باو چنین اعتقادی را القاء می کنند که چیزهایی و جود دارد که بعد از قرآن، از ذکر اهل بیت علیهم السلام بالاتر و مؤثرتر است و یا از درود و صلوات بر ما اهل بیت، چیزی بهتر وجود دارد. (در حالیکه اینطور نیست)زیرا خدای عزوجل ذکر و یادِ ما اهل بیت را شفای”سینه ها قرار داده است. و صلواتِ بر ما را سبب محو و نابودی گناه و سبب پاکی از عیبها و بدیها و موجب زیاده گشتن خوبیها وحسنات قرار داده است.
«نتیجه»
چنین استفاده می شود که ابلیس و شیاطین او یکی از خطرناکترین شگردشان اینستکه با ایجاد محّبت دنیا و ازدیاد این محبّت، بندگان را در تحت سلطه خویش می آورند و بر آنها حکومت می کنند و دیگر اینکه این محبت دنیا با تمام ابعاد و آثارش را، جایگزین محبّت خدا و اهل بیت علیهم السلام می کنند که با چنین جایگزینی، آنها را دور از نور حق و حقیقت کرده و در شرف هلاکت قرار می دهند چون کسانیکه در شعاع حبّ دنیا قرار می گیرند، بسوی ظلمت و محبّت اهل ضلال، سوق داده می شوند و از مبدأ نور و عشق حق، فاصله می گیرند و اَخَلدَ الی الارض که در آیه کریمه آمده همان زمین محبّت دنیا ست.
اینک در پیرامون شناخت ابلیس و لشکریانش، لازم است که از کیفیت و چگونگی اعوان و انصارش و کمّیت و مقدار آنها آگاهی پیدا کنیم:همانطوریکه انسان ها امورات خود را بتعاون و همکاری انجام می دهند، شیاطین نیز در اضلال و گمراهی اولاد آدم، بتعاون یکدیگر اقدام می کنند. و اینک شناختی از آنها:
1) ابیض: که مأمور است مردم را به خشم آورد چنانکه ذوالکفل را خواست فریب دهد.
2) وهّار:او با لشکریانش مأمورند تا اهل ایمان را بیازارند باینکه آنها را در خواب، اشکالی، نشان دهند و صحنه هایی غمناک یا ترسناک بایشان بنمایانند تا مؤمنین غمگین و ناراحت شوند.
3) قُفُنْدَر:او با حزبش، مأمور است بنوازندگی و هر کس در خانه اش چهل روز تار و طنبور بنوازد، او بر تمام اعضای او می نشیند و غیرت را از او می برد.
4) رَکْتَبُور:این شیطان، موّکل به بازارها است که لغویات و دروغ و قسم ستودنِ جنس و متاع را در بین مردم، رایج می کند. که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:شیطان ها صبحها با ابزار و آلات مخصوص بخودشان، وارد بازار و اماکن کسب و تجارت، می شوند با ورود اولین آنها و بیرون می روند با آخرین کسی که بیرون می رود و محل کارش را ترک می کند.
5) لاقیس:این شیطان مأمور است تا مردم را در طهارت و نماز به وسوسه و شک افکند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:زمانیکه انسان به نماز مشغول شود. شیطانی نزد او می آید و باو می گوید، چنین موضوعی را یاد کن(امورات دنیایی را یاد آور می شود)و توجه و حواس نماز گزار را بآن موضوعات می برد(که فراموش کرده است یا دوست دارد بداند و... )تا اینکه آنمرد نمیداند، چند رکعت نماز خوانده است.
6) وسواس خنّاس:این شیطان مأمور است بسینه مردم باینکه همیشه در سینه ها، القاء شبه و وسوسه می کند. عیّاشی از امام صادقu روایت نموده که فرمود:هیچ بنده مؤمنی نیست، مگر اینکه در قلب او دو گوش است. گوش چپ او، وسواس خنّاس می دمد و در گوش راست قلبش، فرشته الهی. پس خداوند آن مؤمن را بآن فرشته، تأیید می کند و این کلام حق تعالی است که فرموده:وایّدهم بروحٍ منه.
7) هزّع:امام صادقu فرمود:شیطانی است بنام هزّع که هر شب مشرق تا مغرب را از لشکریانش پر می کند و بخواب مردم می آید و باین سبب خواب پریشان می بینند.
8) بثیر:این شیطان موکّل است به مصیبت زدگان که آنها را به جزع و لطمه زدن و خراشیدن صورت و گریبان چاک زدن، ودار می کند و این کارها را بر ایشان زینت می دهد.
9) هفّاف:این شیطان موکّل به صحرا و بیابان ها است و انسانها را در این اماکن اذیت و آزار می دهد.