سوره نساء 118
لعنه الله و قال لاتخذن من عبادک نصیباً مفروضاً و لاضلّنهم و لامنینَّهم و لآمرّنهم فلیبتکنّ آذان الانعام و لآمرنّهم فَلَیُغَیِّرُنَّ خلق الله و من یتخذ الشیطان ولیاً من دون الله فقد خسر خسراناً مبیناً. یعدهم و یمینّهم و ما یعدهم الشیطان الا غروراً اولئک مأویهم جهنّم و لا یجدون عنها محیصاً. ترجمه:خداوند، شیطان را لعنت کرد و شیطان در مقابل این طرد و لعن گفت:حتماً از بندگانت، عدّه ای را بعنوان نصیب و سهام خود، خواهم گرفت و آنها را گمراه کرده و بآرزوها وادار می نمایم، و آنها را امر می کنم تا گوش چهار پایان را بشکافند و ایشان را فرمان می دهم تا در خلق خدا، تغییراتی ایجاد کنند. پس هر که شیطان را ولیّ خود قرار دهد، ضرر و خسارت بزرگی می کند. . ..
این آیاتی است که حقیقتاً تکان دهنده و با نکاتی بسی مهم در رابطه شیطان و انسان و نتیجه شگردهای او می باشد.
نکته مورد نظر دراین قسمت، عبارت فلیغیّرن خلق الله است کربلا استخدام انسانهایی که در تحت حکومت شیطان کار می کنند. به چنان اقتداری می رسد که با کمک انسانهای شیطانی، در خلق و مخلوقات الهی، تغییر و تبدیل، اِعمال می کنند. در تفسیر آمده که مراد از اینکه تغییر در اوامر الهی می دهند یعنی در دین و احکام الهی تغییر حاصل می کنند تا بندگان را در تحت لواء دین و احکام. گمراه کنند. توجّه به این مطلب داشته باشیم که ابلیس به تنهایی، این تغییر و تبدیل در دین و احکام و سنن الهی را انجام نمی دهد بلکه، باستخدام بندگانی، که از ایشان نیروهای کار آمدی، ساخته است، این تغییر را انجام می دهد. شیاطینی انسی که با پوشش دینی، اهداف شیطانی را اشاعه می کنند. مثل ماجرای شریح قاضی(لعنةالله علیه)، که فتوی به قتل حسین بن علیu می دهد و خون او را هدر می داند. بلکه شریک در قتل سید الشهداء u را، مستحق بهشت می داند!!! یا ابو موسی اشعری، که با صورت حق بجانبی، حَکم می شود و امیر المؤمنین علیu را معزول و معاویه (لعنة الله علیه) را بر منصب می نشاند. و یا امثال این قضایا. . ..
در تفسیر برهان در ذیل این آیات، از تفسیر العیاشی آورده که جابر از نبی اکرم نقل کرده:قال صلی الله علیه و آله وسلم:کان ابلیس اول من ناح و اول من تغّنی و اول من حدی قال صلی الله علیه وآله لمّا اکل آدم من الشجرة تغّنی فلّما اهبط حَدا به فلمّا استقر علی الارض ناحَ فاذکره ما فی الجنة فقال آدم:ربّ هذا الذی جعلت بینی و بینه العداوة لم اقْوَ علیه و انا فی الجنة و ان لم تعنّی علیه لم اقْوَ علیه فقال الله:السیئة بالسیئة و الحسنة بعشر امثالها الی سبعمأة قال :ربّ زدنی قال تعالی:لا یولدلک ولد الّا جعلت معه ملکین یحفظانه قال:ربّ زدنی قال تعالی:التوبة معروضة فی الجسد مادام فیه الروح قال:ربّ زدنی قال تعالی:اغفر الذنوب و لاابالی قال:حسبی قال:فقال ابلیس ربّ هذا الذی کرّمته علیّ و فضّلته و ان لم تفضّل علیّ لم اقْوَ علیه قال:لا یولد له ولد الّا وُلد لک ولدان قال ربّ زدنی قال تعالی:تجری منه مجری الدم فی العروق قال ربّ زدنی قال تعالی:تتخذ انت و ذریتک فی صدورهم مساکن قال:ربّ زدنی قال تعالی:تعدهم و تمنیّهم.
ترجمه:پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:اول کسی که نوحه و ناله کرد ابلیس بود و اول کسی که آواز به غنا خواند ابلیس بود و اول کسی که حدی نواخت ابلیس بود. پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:چونکه آدم از شجره منهیه، تناول کرد، ابلیس تغنّی کرد و چون به زمین هبوط کرد، برایش حدی نواخت(نوعی آهنگ که برای شتران که آنها را به وجد و حرکت می آورد)و چون آدم. مستقر در زمین شد، ابلیس نوحه کرد و آنچه در بهشت از خاطرات و حالات بود برای آدم یاد آوری کرد. پس آدم گفت:خدایا این کسی را که بین او و من دشمن گذاشتی، بر او تسلط ندارم و من در بهشتم. و اگرمرا یاری و کمک نکنی، بر او قوّت نگیریم. الله تعالی فرمود یک گناه را همان یک گناه بنویسیم و حسنه را از ده برابر تا هفتصد برابر حساب کنم. آدم گفت:ای خدا، بیشتر لطف و اعانت فرما، خدا فرمود:از فرزندان تو هر که بدنیا آید دو فرشته برای حفاظتش قرار می دهم. آدم عرضکرد:باز هم امتیاز بیشتری عطا کن الله تعالی فرمود:تا روح در بدنِ اولاد تو باشد، توبه ایشان را قبول فرمایم. آدم عرضکرد:باز هم زیادت فرما الله تعالی فرمود:گناهان را می آمرزم و باکی از آن ندارم. آدم عرضکرد مرا بس است، رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: سپس ابلیس عرضکرد:ای خدا، این آدمی را که بر من تفضیلش دادی و تکریمش کردی، اگر مرا کمک نکنی، نمی توانم بر او قوّت یابم. (و این عدم اعانة، با حکم متعالیه ات سازگار نیست)الله تعالی فرمود:در مقابل هر فرزندی از آدم که بدنیا می آید، به تو دو فرزند می دهم. ابلیس عرضکرد:ای خدا زیادت فرما الله تعالی فرمود:همانند خون در رگ، تو هم در او جاری و داخل شو. ابلیس گفت:خدای من، زیادت فرما بر من. الله تعالی فرمود:تو و نوادگانت در سینه اولاد آدم، مسکن و خانه بگزینید. ابلیس عرضکرد:خدای من، زیادت فرما بر من خداوند فرمود:ای ابلیس اولاد آدم را وعده های دروغین بده و بآرزوها وادارشان نما.